Bron (bestaat niet meer): www.henriborloo.be/pagina9.html

Visit also: 'kreatikon 2021' comments on my website https://www.kreatikon.nl/

De Belgische fabrikant van componenten: M.B.L.E.

De Belgische Fabriek van Elektrische Lampen was de grootste fabriek van elektronische componenten Belg. opgericht in 1911, vervaardigde deze onderneming allereerst gloeilampen voor verlichting onder het merk "MAZDA". Vanaf 1924 werden bepaalde soorten elektronenbuizen geproduceerd. Het was onder het lampenmerk van "ADZAM".

In 1947 de onderneming lanceert het vervaardiging van fluorescerende buizen.

Het is in 1949 dat een grote beslissing werd genomen door de algemene vergadering van de aandeelhouders : elektronische componenten te vervaardigen, en om van de nieuwe activiteiten op het gebied van de telecommunicaties en van de kernfysica te starten. En de ontwikkeling van de reeds bestaande activiteiten verder te zetten.

Voor een dergelijk ambitieus programma is het noodzaak het verkrijgen van vergunningen,en samen werken andere ondernemingen en eveneens eigen studiebureau's. Tussen 1949 en 1955 was het personeelsbestand van deze studiebureau's gestegen met meer dan 160 dokters, universitaire ingenieurs en technische ingenieur.

In 1948 de onderneming is gevestigd op Kade Fernand Desmet met een oppervlakte van 5000m2.

In 1955 , de onderneming rekende op drie moderne fabrieken (foto's lager) op een totale oppervlakte van 56000m2... Het aantal personeelsleden is over dezelfde periode zevenmaal hoger . Het is een ongelofelijke evolutie voor deze onderneming in de eerste helft van de jaren 50 zeggen!

In de jaren 50, had M.B.L.E. een jong personeel gemiddelde leeftijd van: 31 jaar voor de mannen, 24 jaar voor de vrouwen; en tenslotte 35 jaar voor het beheerpersoneel. Vandaar misschien de dynamiek van deze onderneming!

Ziehier een tekening - typisch stijl 50' s! ----->

van de fabriek van Anderlecht.

Een foto lager op deze bladzijde.. .

Het personeel genoot van vrij volkomen nieuwe sociale voordelen voor het tijdperk: groepsverzekering en particuliere levensverzekering. Er bestond eveneens een Fonds van het Personeel, dat door de maatschappij wordt betaald ,en dat het gezondheidfonds, het Studiefonds en een opleidingsbibliotheek omvatte.

Er bestond eveneens een cirkel "Sport en vermaak", toegankelijk voor het personeel ,en verenigend een dozijn activiteiten zoals het voetbal, het paard:rijden, het zwemmen, en Schilderen enz ... de lokalen en de terreinen voor sport werden door de onderneming ter beschikking gesteld.

Het personeel werd op de hoogte gehouden van het reilen en zeilen en de evolutie in de onderneming door een tijdschrift allo MBLE.

De algemene Directie hechtte grote waarde aan het sociale klimaat, en verdedigde een gul beleid.

M.B.L.E. Ontvangt "de Industriele Prijs" van de Belgische Koninklijke Vennootschap van de Ingenieurs en Industrielen, in 1955.

In 1959 komen nieuwe producten op de markt , met name industriele pr�derminatie

meettoestellen , de speciale toestellen voor metingen in de industrie, een nieuwe soorten elektronenbuizen, een nieuwe reeks van condensatoren polyester, een nieuwe reeks van transistors germanium en silicium dioden . De non-lineaire weerstanden (VDR en CTN) waren in volle ontwikkeling in deze jaren.

De totale productie van halfgeleiders was aan het einde van de jaren 50 verhoogd, zowel aan het punt van het geproduceerde hoeveelheden als aantal voorgestelde modellen.

Het is eveneens aan het einde van de jaren 50 dat MBLE didactische panelen bestemd voor de scholing van de elektronika op de markt brengt. Zij bestonden uit oneindige verwisselbare modules, die elk een of meer elektronische basistonderdelen vormen. Door de onderdelen tussen hen te koppelen, was het mogelijk om een elektronisch apparaat aldus te verwezenlijken en het in werking te zetten . Deze panelen werkten ook met buizen en transistors . De onderdelen werden met plastic snelkoppelingen geplaatst op de panelen waar op het symbool van het element voorkomt en door deze elementen zo op te stellen komt men automatisch op het gebruiken traject. Deze modules hadden veel succes in het onderwijs.

Ziehier verschillende foto's van de verschillende Brusselse gebouwen.

Eind van de jaren 60, word een fabriek gebouw in Gr�ce-Hollogne (Boven tekening van het hierna vermelde project), dichtbij Luik . In een eerste fase waarvan het eind voor 1972 was voorzien, was er een oppervlakte van 10000m� een montageshal en verschillende gebouwen . De begrotingsmiddelen bedroegen 408 miljoen BEF en werkgelegenheid voor 500 personen gewaarborgd (250 eind 1970). Het personeel werd in Brussel opgeleid. Deze fabriek produceerde onderdelen voor de televisies; met name kanaalkiezers dioden varicap evenals afbuigspoelen.

Een tweede fase was voorzien ,en zou 5 jaar duren. Deze fase moest de oprichting van een tweede montagehal van van 6500m2 kennen; aangezien het personeel dan is verdubbeld.

Een andere fabriek bestond eveneens in Roeselare (niet van foto). Deze produceerde de condensatoren in gemetalliseerd plastic, evenals de potentiometers.

Aan het einde van de jaren 60, bedroeg het tewerkgesteld personeel in de verschillende fabrieken 5500 personen.

M.B.L.E. En Philips:

Het was een vaste wil van de directie om bepaalde productie-eenheden te integreren in de structuur van de reus Philips vanaf de ondertekening van het Verdrag van Rome, op 25 maart 1957. had dit als doel de positie van M.B.L.E. over de Europese en wereld markt te versterken, maar de activiteiten en de werkgelegenheid in de verschillende eenheden ook te handhaven.

Op deze wijze, aan het einde van de jaren 60, waren een derde van niet liniare weerstanden die in de wereld worden verkocht, van de fabriek van Evere afkomstig, en Roeselare was de grootste eenheid van de wereld op zijn gebied.

In 1967 de onderneming begint Philips materiaal op Belgisch grondgebied te verdelen. Het ging om de installaties van magnetische registratie, geluidsinstallatie, televisie in gesloten omloop en projectoren voor filmzalen 15,.35, en 70mm.

Natuurlijk was MBLE aanwezig bij de universele tentoonstelling van Brussel in 1958, met zijn eigen paviljoen... in de vorm van elektronenbuis!

Deze oprichting werd door de architecten Thiran, Wybauw en Lesage getekend.

Een bijzonderheid aan dit paviljoen: metalen luiken elektronisch gestuurd verplaatste zich onder invloed van de zon, dat aldus een scherm op elk uur van de dag vormt.

Natuurlijk gans de duur van het bezoek, kon men de verklarende panelen en foto's bekijken die de opmerkelijkste verwezelijkingen tonen.

Buiten zijn particulier paviljoen, was M.B.L.E. eveneens aanwezig in de tentoonstelling, met name in het paleis TELEXPO met apparaten van radiocommunicatie, radars, afstandsbedieningen met transistors en onderdelen. Maar ook in de basissfeer van Atomium (Belgo-Kongolese groep van de kernenergie) met en detectorstellers van stralingen en bijzondere installaties.